رقص زنده ترین، جذابترین و انسانی ترین هنر؛
و نخستین هنر از میان هنرهای هفتگانست.
                                                                      
رقص بی گمان کاملترین و همزمان لذتبخشترین همه ی ورزشهاست.
رقص شورانگیزترین و جذابترین موقعیت ممکن تن و روان آدمیست.
زیرا رقص برترین تعادل پرشکوه میان روان، جسم و طبیعت است.

رقص نوعی حس بی وزنی، تعالی، پرواز تن و روان و یگانگی با آفرینشست.
رقص انگیزش شکوهمندترین و پرشورترین غرایز زیبای انسانیست.
...عاشق رقصم چون برایم نمود همه ی آن برترین ارزشهای زندگی با هم است!
همه ی آن ارزشهای نیک و برتر من که در این جامعه نکوهیده می شوند؛ اما
برایم مقدسند چه دلیلی برای پذیرش، ستایش و ادامه ی زندگی هستند.
رقص مجموع همه ی آنچیزهاییست که نیکویند و ما را از آنها محروم کرده اند؛
اما من که ستاینده ی زندگیم خود را از آن محروم نخواهم کرد!

رقص بی گمان امری مقدس است. []
پیامد رقص برترین تجربیات عرفانی و حسی خدایگونست.
رقص یعنی تعادل، برتری جویی، زیبایی، شکوه، یگانگی با آفرینش و شادی!